Muckleratz 25 mile ride

Vandaag is de dag!!! Na een warme benauwde nacht vanmorgen om 3 uur vertrokken richting Pennsylvania voor de Muckleratz ride. Om 6 uur kwamen we op de plaats van bestemming aan. Daar eerst ons gemeld en gelijk een donut van de ontbijttafel meegepikt. Daarna de paarden van de trailer gehaald, laten drinken en geborsteld. Dit was voor Melody de 1e keer in de trailer en de 1e keer van de farm, dus allemaal erg spannend! Toen op naar de vet-check. Ademhaling, pols, uitdroging, spierspanning, darmgeluiden en wondjes werden gechecked en opgeschreven zodat het vergeleken kan worden met het eind van de dag.Daarna kwam de trot-out om te kijken of ze kreupel zijn en algemene indruk. Ik heb met Cadie zo sloom mogelijk gedraafd om haar aan het eind van de dag zo goed mogelijk uit te laten zien.

Om 7.31 was het dan eindelijk zover, we mochten starten! Met nog 1 ruiter moesten we tegelijk starten. Omdat dit een competitive trail ride is en geen endurance, heb je een time-frame waarin je moet finishen. Wij moesten binnen zijn tussen 11.51 en 12.21.

De 1e loop was zwaar. Het begon met een langzame, niet steile klim omhoog. Cadie was behoorlijk opgewonden, en de stap was op dit moment al niet meer mogelijk. Ze danste alle kanten op. Niet veel later was zat de draf er ook niet meer op, en besloot ze een soort galop op de plaats te doen. Gelukkig werden we het er niet veel later over eens dat ik de snelheid de rest van de dag zou bepalen, en werd ze wat kalmer. Na de klim kwam er een stuk door het bos vol met stenen en rotsen. Omdat vooral Melody nog wat balans problemen heeft (ze is pas 5), moesten we dit hele stuk stappen. Na wat een eeuwigheid over rotsen leek kwamen we eindelijk op een graspad. Hier konden we de opgelopen vertraging goedmaken door een eind te draven. Omdat dit allebei nog jonge paarden zijn (5 en 6) met een nog niet zo goede balans hebben we alleen gestapt en gedraafd de hele ride. Er waren echter mensen die gelijk al wegraceden of ons galloperend inhaalden. Geen idee hoe die ooit binnen hun timeframe zijn uitgekomen, aangezien wij netjes op tijd zijn gefinished!

Na het stuk draven waren we alweer bij de enige stop van de dag. Hier moesten we na maximaal 10 minuten pols en ademhaling laten checken, waarbij de pols onder de 64 moet zijn. Na 10 minuten van drinken en met water koelen was Cadie's hartslag gedaald tot 42, erg goed dus! Ze zeiden dat ze de laagste van alle paarden bij deze check was! De totale rust was 30 minuten, omdat de luchtvochtigheid zo hoog was vandaag (normaal = 20 min.). Aan het eind van de vet-check moesten we ook nog een eindje heen en weer draven om te checken op kreupelheid. Deze check telt verder niet mee voor punten.

Na 30 minuten weer vol goede moed op pad. Gelukkig was de 2e loop een stuk minder rotsig en konden we hier wat meer tempo maken. In beide ronden stond er elke 5 mile ong. een waterbak om de paarden te laten drinken en vanuit het zadel af te sponzen om af te koelen. Op 2 plaatsen stonden er zelfs mensen met wortels en koekjes!

Na een heerlijke rit kwamen we ruim binnen ons timeframe binnen. Hier hadden we 20 minuten voordat we de paarden moesten laten checken. Zadels en hoofdstellen uit, drinken en afsponsen en toen op naar de vet. Beide dames hadden hier een pols van 38, super dus! Daarna de trot-out. Melody was geweldig! Ze gedroeg zich als een hengst die net een kudde mooie merries ontdekt heeft en showde wat af! Alleen....daarna moesten Cadie en ik nog. Cadie deed het goed, maar was vergeleken bij Melody toch minder. Daardoor kreeg ik een punt aftrek op 'willingness', balen!

Na de trot-out tijd voor 'hands-on'. De paarden werden gechecked op alle punten van die ochtend. Bij Cadie vonden ze een haarloze plek op de plaats van de singel. De plek zat er 's ochtends ook al, maar was niet goed opgeschreven. Hier kreeg ik aftrekpunten op. En elke rider zou natuurlijk zeggen dat het er al zat, dus ze gaan uit van de papieren, jammer.

Na alle checks de paarden met voer en alfalfa hooi in de trailer gezet en was het tijd voor onze lunch. Heerlijk uitgebreid met lasagna, salade en taart toe. Na de lunch dan eindelijk de prijsuitreiking. Er zijn verschillende klassen met elk hun eigenklassement de lightweights (ik), de heavy weights, de young riders, en mensen die voor het eerst een ride rijden. Uit al deze klassementen wordt er 1 iemand gekozen die winnaar van de ride is. Er waren vandaag 30 riders, en ik ben 2e van de light weights geworden!!!! Meg en Melody zijn winnaar van de ride geworden. Ben extreem trots op beide dames, vooral op Melody aangezien dit haar 1e ride en 1e keer van de farm vandaan is!!! Een prachtige dag dus!

Het enige jammere is dat competitive trailride een jury sport is en dus afhankelijk van opinies. Hierdoor kun je minder waarde aan de uitslag hechten. 1 kras van een takje is al voldoende om je strafpunten te geven, ookal is jouw paard in de beste vorm. In endurance, wat ik volgende week ga doen, gaat het om de volgorde van finishen. Uit de 1e 10 finishers wordt dan nog de titel 'best conditioned' uitgereikt, voor degene die er aan het eind het beste uitziet, wat een grote titel is. Ik heb erg veel zin om dit eens mee te maken, en kijk dan ook al erg uit naar volgende week!

Op de terugweg van de ride was er een storm geweest, en moesten we een eind omrijden door alle omgevallen bomen. Hierdoor deden we er 4 uur over om thuis te komen. Nadat de paarden waren verzorgt, kwamen mijn ouders ineens aan! We besloten om gauw te gaan douchen en dan met zn alleen ergens een hapje te gaan eten. Het was reuze gezellig en super om ze weer te zien en alle verhalen over Philadelphia (waar ze gister geweest zijn) te horen!

Roodkapje

Vanmorgen vroeg op en aan het werk. Omdat het zaterdag is, is Meg ook thuis, wel zo gezellig! Dave moet wel gewoon werken, ja een hoefsmid heeft nou eenmaal vreemde tijden. 's ochtends eerst met Melody en Cadie (ik) het bos ingegaan om ze alvast op te warmen voor de ride van morgen. Mijltje of 5 gereden en toen geoefend met ze in de trailer krijgen. Melody is er nog nooit in geweest, dus we hebben de afgelopen dagen al wat meer geoefend. Nu gingen we ook een eindje rijden, terwijl ik in de trailer bleef met een grote emmer voer. Ze vonden het erg spannend, maar alles ging goed.

Daarna met beiden geoefend met de 'trot-out'. In endurance rides moet je aan het begin en eind je paard een eindje heen en weer laten draven en op een cirkel beide kanten op. De truuk is om je paard er 's ochtend zo shitty mogelijk uit te laten zien en aan het eind van de dag zo goed mogelijk. Ze vergelijken dat namelijk, en je wilt dat je paard er aan het eind zo goed mogelijk uitziet want dat is hetgene wat telt. De paarden moeten dus leren dat ookal zijn ze moe, om er toch zo fris&fruitig mogelijk uit te zien. Vorig jaar maakte ik een grote fout door met mn paard wat al aan 1 been een beetje gevoelig was de bocht te krap te maken. Hierdoor zagen ze haar 1 onzuivere stap maken wat me punten kostte. Heb nu hard geoefend om het zo goed mogelijk te doen, dus moet goedkomen morgen!

's Middags Troy 10 mile in het bos gereden en met het veulen geoefend met aan de hand lopen en in de stal komen om te eten want ze wordt wat mager omdat de oudere paarden haar wegjagen. Daarna het bos ingegaan om frambozen te plukken voor het toetje van vanavond (klinkt wel wat als roodkapje ;) ). Vervolgens naar de paardenwinkel gegaan om nieuwe chaps te kopen, want in mijne zit ineens een groot gat!

Op de weg terug naar huis zwenkte een tegenligger op de highwayineens onze baan op. Gelukkig had de weg een soort vluchtstrook, dus Meg (die reed) zwenkte opzij en toeterde, waarop de auto alleen onze spiegel ramde. Nadat we op het randje van de vluchtstrook tot stilstand waren gekomen kwam de andere bestuurder gelijk onze kant op rennen om te vragen of alles in orde was. De reden vanhet hele ongeluk was dat hij iets had laten vallen en het op wilde rapen en toenopzij is gezwenkt. Het was een jongen van ong. 17 a 18 en hij waserg van streek. Goeddat Dave er niet bij was, want die was waarschijnlijkbehoorlijk tekeer tegenhem gegaan.We reden beide ong 50 mile/h (= 80 km/h) dus we hebben geluk dat hij zijn koers optijd corrigeerde, anders waren we frontaal op elkaar ingeklapt! Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en was alleen zijn deur aan gort en onze spiegel en een stukje van de achterkant van de auto.

's avonds lekker cheesesandwich gegeten, wat eigenlijk gewoon tosti's bleken te zijn en vanille ijs met frambozen. Hmmmm! Daarna vroeg naar bed, want morgen vertrekken we om 3 uur 's ochtends voor de ride. Uitslagen van de ride volgen morgenavond of maandag. I'll keep you guys posted!

Werken tot je erbij neervalt ;)

Vandaag voor het eerst sinds tijden weer wakker geworden door het wolvengehuil van Margret. De Jack's dus maar naar boven gehaald en we hebben ons met ons 3en nog een keer lekker omgedraaid. Daarna toch echt aan de slag. Eerst Cadie in the ring gereden, ging erg goed. Daarna was Melody aan de beurt. Ze draafde heel rustig aan de longeerlijn, en probeerde tegelijk een vlieg van haar borst te verdrijven. Op dat moment struikelde ze en viel zo met dr neus op de grond!!! Gelukkig ging ze net niet over de kop! Gelijk alles gechecked, maar ze heeft gelukkig alleen een schram op haar neus. Dus daarna lekker gaan rijden, en dat ging helemaal super!

Vervolgens met Harmony 10 mile het bos in. Lekker doorwerken terwijl het 30 graden en 65% luchtvochtigheid is. We waren allebei kapot en bezweetachteraf, maar het ging super! Tegen de tijd dat ik terugkwam was Dave ook al thuis. Hij heeft een paar paarden beslagen, terwijl ik een mislukte poging deed om Troy z'n manen te trekken. Ze trekken hier alle lange harentot vlak boven de wortel helemaalweg, totdat je alleen de korte bovenlaag nog maar over hebt.

's avonds hamburgers met pittige-rijst-prut, heerlijk! En dan vanavond maar eens bijtijds naar bed om een beetje bij te slapen, want ik heb een belangrijk weekend voor de boeg. Jaja, zondag is m'n eerste ride al, de Muckleratz, een 25 mile competitive trail ride. Spannend!!!

Philly deel 2

Vandaag voor de 2^e keer met Stephanie naar Philadelphia geweest. Om half 8 kwamen we in de stad aan. Daar zijn we op een terrasje een bakkie wezen doen en tegelijk hebben we uitgezocht wat de route voor vandaag ging worden. We hadden een erg mooie kaart opgepikt in dit restaurantje en hierop stond een mooie route die we wilden volgen. Later kwamen we erachter dat we een busroute volgden, maar we hebben de hele route toch in een dag afgelegd!

Daarna kaartjes opgehaald voor de Independence Hall tour. We dachten eigenlijk dat we hier de declaration of independence zouden zien die hier is getekend. Deze wordt echter in Washington bewaard, dus helaas kregen we alleen een ingelijste kopie te zien. We hebben wel de kamer gezien waar deze werd getekend, maar alles zag er eigenlijk vrij nieuw en pas geverfd uit, dus dat was een beetje een tegenvaller.

Daarna via Washington square (waar je middenin de stad zelfs eekhoorntjes ziet) en Society Hill (prachtige huizen buurt) naar South street. Een erg gezellig straatje vol met grappige kleine winkeltjes. Hier hebben we een soort Swirl gehaald, een ijsje in welke smaak je maar wilde door elkaar, met keus uit 8 soorten fruit en een stuk of 10 soorten chocola, koekjes en caramel. Je kon zoveel door elkaar gooien als je maar wilde (zie foto), en betaalde per gewicht.

Vervolgens zijn we langs de Delaware River naar Elfreth's alley gelopen, een klein en verschrikkelijk europees aandoend steegje dat door de Ieren is gebouwd. Vervolgens hebben we Franklin opgezocht op zijn begraafplaats, waar ook een bezoek aan de oom van de stichter van Heineken niet kon ontbreken.

Onderhand begonnen we aardig trek te krijgen, dus op weg naar deReading terminal marketom iets te eten. Onderweg kwamen we langs China Town, wat we natuurlijk ook niet over konden slaan. Het ruikt hier echt naar China (of wat ik me daarvan voorstel) en zelfs de straatnamen zijn in het chinees vertaald! Na wat grappige kleine chinese winkeltjes op zoek naar een lekkere lunch in de market. Dit is een gigantisch grote hal vol met allerlei voedselkraampjes en zelfs een oernederlandse kraam waar ze stamppot verkopen. We zijn echter uiteindelijk toch voor de Sushi gezwicht en hebben bergen gedroogd fruit gekocht. Smullen!

Vervolgens op weg naar het Mütter museum, een museum vol met allerlei rariteiten en vreemde ziekten. Onderweg kwamen we langs het hardrock café en hier moesten we natuurlijk even naar binnen! Hier heb ik een gaaf shirt gekocht, en natuurlijk moest er na een rondje door de zaak te hebben gelopen ook een drankje aan de bar worden gedaan. Aangezien we beiden zin in Sangria hadden, besloten we een kan te delen. Dit bleek iets meer te zijn dan verwacht, dus hebben we het museum maar geschrapt en hebben we de rest van de middag aan de Sangria gezeten in het Hardrock café. Errug gezellig!

Daarna Meg opgezocht en de trein naar huis gepakt. Hier hebben we zelf pizza gemaakt en hierbij zelfs het deeg met de broodmachine vers gemaakt, heerlijk! Vervolgens Stephanie helpen inpakken, want die pakt vannacht helaas het vliegtuig terug naar Oregon. Ik zal haar zeker gaan missen, want we hebben een heerlijke tijd samen gehad! Maar de komende dagen zijn volgeboekt met paardrijden, wedstrijden en mn ouders arriveren komend weekend in de USA, dus zat leuke dingen in het vooruitzicht!!!

Geduld kent ook z'n grenzen

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen tot half 9. Eindelijk weer een nacht zonder honden in mn bed, toch ook wel lekker ;) 2 nachten geleden lagen namelijk beide honden op me te wachten, ze waren waarschijnlijk een beetje beledigd dat Meg&Dave zo lang weg waren geweest en wilden liever bij mij slapen. Gister lag alleen Helen op me te wachten, maar vanacht had ik het hele bed voor mezelf.

Na een rustige morgen begonnen met de paarden. Volgens de meter is de luchtvochtigheid hier vandaag 75% en is het een graad of 25. Dus als je alleen al met je tenen wiebelt begin je al te zweten omdat het zo benauwd is. Ik ben begonnen met de paarden te voeren terwijl Steph Cadie en Mel zou vangen om te gaan rijden. Toen ik klaar was zag ik haar nog niet, en uiteindelijk bleek dat Cadie weer moeilijk doen. Nu was het echt klaar met het gezeur en besloten we elke keer als ze wegrende haar op te jagen. We hebben uiteindelijk 55 minuten achter haar aangerend (een aardige work-out al zeg ik het zelf), maar toen stond ze netjes stil en kon je haar zo pakken. Toen bleek ze moeilijk te gaan doen over haar halster omdoen, waar ze de nodige opdonders voor heeft ontvangen, maar uiteindelijk hebben we haar met halster en al toch in de stal gekregen.

Na al dit gedoe zijn we eindelijk lekker gaan rijden. Vandaag een grote work-out van 10 mile voor de dames om te kijken of ze klaar zijn voor de Muckleratze 25 mile ride van a.s. zondag. Het ging super! We hebben de lead om en om afgewisseld, en heerlijk gereden. Op een gegeven moment werd Mel wat moe, maar dit was meer mentaal omdat ze nog een erg groen paardje is dan fysiek. Bij de kreek hebben we Mel ook voor de 1e keer afgesponsd terwijl Steph er nog opzat en dat ging ook super. Daarna terug bij de stal moest ze voor het eerst de trailer in en ook dat ging gelijk goed. Daarna probeerde ze er nog 1x in te springen waarbij ze Steph zowat plette tegen de achtermuur, maar verder ging het erg goed.

's middags 5 paarden in de stapmolen gezet waaronder Rabi, die vorige week haar staart er zo vreselijk in had opengeschuurd. Het haar begint gelukkig wel al een beetje terug te groeien, al heb je er nog een vergrootglas voor nodig ;) Deze keer heb ik ze een tijdje in de gaten gehouden en het schrikdraad op de hekken aangezet. Alle paarden hebben minstens 1x een opdonder op hun kont of neus gekregen, maar daarna liepen alle kids wel netjes in de stapmolen zonder enige poging om te snel of te langzaam te gaan.

Daarna Cadie nog een x gevangen om te avondeten. Ze was het deze keer al na 1 rondje rennen van mijn kant zat en liet zich toen goed vangen. Na haar avondeten is Steph een uur gaan hardlopen en ben ik begonnen met stenen uit het weiland verwijderen. Dit omdat ze er soms hoefkneuzingen van krijgen. Hier ben ik een behoorlijke tijd mee bezig geweest en ondertussen kwam Cadie af en toe gedag zeggen. Geweldig, dit is voor het eerst dat ze in het weiland gewoon naar iemand toe komt en zich bij haar vliegenmasker laat pakken. Werd het dus toch tijd om deze dame eens iets harder aan te pakken. Geduld kent ook z'n grenzen

Philly

Vanmorgen vroeg om 4.30 opgestaan, en om 5.30 met 3 grote mokken koffie richting Philadelphia vertrokken. Lekker in de auto bijgeslapen en om 7.30 zijn Stephanie en ik de stad in gedoken terwijl Meg aan het werk ging. Het goot, maar gelukkig moesten we eerst nog een eind in de metro. Uiteraard in onze sprint de verkeerde te pakken, maar van de vriendelijke bestuurder kregen we een vrijkaartje voor de andere richting, dus zo erg was dat niet. De straten hier zijn horizontaal genummerd en verticaal straatnamen, zodat het erg makkelijk is om te bepalen waar je bent.

Na de ietswat moeizame start gauw een Starbucks ingedoken, omdat het nog steeds flink regende. Nadat we weer wat waren opgewarmt met een lekkere bak koffie hebben we ons weer de straat op gewaagd. Nu miezerde het gelukkig alleen nog maar, fiew!

Eerst hebben we de city hall bekeken, een groot gebouw vol met beelden en bovenop William Penn, de stichter van Pennsylvania. Daarna gauw een winkelcentrum ingedoken, want ook van miezer wordt je aardig doorweekt als je alleen in een t-shirtje loopt. Lekker geshopt, lol getrapt met het winkelpersoneel en een heerlijk broodje tonijn/gezond gedeeld bij de subway en toen ons weer naar buiten gewaagd. Daar was het ondertussen zowaar droog!

We zijn toen op weg gegaan naar de Liberty Bell, hét symbool van de vrijheid. Ertegenover staat de Independence Hall, waar deze klok vroeger bij belangrijke gebeurtenissen (zoalsdevoordracht van de onafhankelijkheidsverklaring) werd geluid.

Vervolgens bij een museum de weg gevraagd naar de city hall, omdat we dachten dat we die nog niet hadden gezien. Ik kon me namelijk niet meer herinneren wat dat grote gebouw met die beelden ookalweer was. We hadden een gezellig gesprek met een jongen van het museum, die zodra hij wist waar we vandaan kwamen ons spontaan begon te begroeten in het duits én nederlands en gelijk de uitspraak van wat nederlandse namen van me wilde weten. Hij is de 1e amerikaan die ik ben tegengekomen die de nederlandse G kon uitspreken! Na een uitgebreide beschrijving van de city hall en waar we deze konden vinden, kwamen we erachter dat we die al hadden gezien.

Daarom zijn we toen eerst helemaal naar de Delawere river gelopen om daar Penn's landing te bekijken. Daarna zijn we weer helemaal teruggelopen naar city hall, van 2nd street naar 15th street, volgens de jongen 10 minuutjes, volgens ons moest hij dan in die 10 minuten minstens door een leger politie zijn achtervolgd, want anders was dat onmogelijk! City hall nu wat beter bekeken, en daarbij gelijk op in het 'love park' beland waar een groot standbeeld vanhet woordLOVE staat voor een fontein. Na de nodige foto's weer gauw teruggehaast naar de universiteit waar Meg ondertussen bijna klaar was met werken. Helaas weer de verkeerde metro te pakken, nu één in de goede richting maar die vlak voor de bestemming in de verkeerde kant afboog. Na een flinke wandeling waarbij we Benjamin Franklin op een bankje tegenkwamen, toch uiteindelijk op de universiteit aangekomen.

Thuis hebben Stephanie en ik lasagna gekookt en hebben we de sound of music en een stukje van mamma mia zitten kijken. Een mooi einde van een heerlijke dag!

ps foto's volgen later vandaag

Yoehoeee!

Vanmorgen vroeg op en begonnen de paarden te vangen, terwijl Stephanie heel sportief 10 mile langs de rivier ging hardlopen (nog iets te hoog gegrepen voor mij ;) ). Cadie hield me lekker bezig, maar na 55 minuten gaf ze het eindelijk op. Blijkbaar ben ik toch nog koppiger dan deze kleine dame... En dat terwijl ze alleen gevangen moest worden voor ontbijt!

Tegen de tijd dat ik hier klaar mee was was Stephanie ook weer terug en zijn wel lekker uit rijden gegaan. Hard gewerkt met Troy en Harmony, ong. 10 mile lang. Daarna een aantal paarden hun manen bijgeschoren en naar een paardenwinkel gegaan die gaat sluiten dus een giga sale had. Ik heb een hele mooie rijbroek gekocht, een echte ariat. Ben er erg blij mee en blij dat ik het geld niet bij van Rijs heb uitgegeven, aangezien deze broek 10x mooier is en 5x goedkoper ;)

Daarna lessen van Nancy. Ik was als eerste om 5 uur aan de beurt. Het ging echt heel erg goed met mij en Cadie. We waren het maar 2 keer niet helemaal eens met elkaar, maar aangezien dit een erg koppig paardje is, is dat dus erg goed! De rest van de tijd werkte ze erg goed mee, en ging het prima. Bij de meeste paarden die hard werken hier worden de manen getrokken zodat het koeler is. Gelukkig mag Cadie haar lange manen houden, aangezien ze niet erg getrained is en daardoor maar een dun nekje heeft.

Na de les zijn Steph en ik fruit, groenten, chocola (zij is vitamine verslaafde en ik suiker, dus werkt super ;) ), bier en rum gaan kopen. Alcohol moet je echt in een aparte winkel kopen in New Jersey, dat hebben ze niet in de supermarkt. Echt vreemd!

Ik heb net gezien dat ik m'n complete jaar diergeneeskunde heb gehaald, en dus geen enkel vak hoef over te doen volgend jaar!!! Ben erg trots en ook lichtelijk verbijsterd over, maar vooral heel erg blij! :D We zitten daarom nu lekker aan de pina colada juice + rum, want dat moetnatuurlijk gevierd worden!

Relaxen en nog meer relaxen

Vandaag een rustig dagje. Op mn gemakje opgestaan, verse blauwe bessen uit de tuin geplukt als ontbijt, en daarna aan de slag gegaan. Achter elkaar 2 paarden gereden, Melody 6 mile en Cadie 7,5. Daarna alle paarden eten gegeven en languit op het gras een boekje wezen lezen.

's avonds kwamen Meg, Dave en Stephanie weer thuis. Meg en Moose zijn 4e geworden in de Vermont 100 mile ride. Stephanie was 9e in de 50 mile. Allebei erg goed dus! De 100 mile wordt ook door mensen als marathon gerend!!! Deze kwamen tegelijk binnen met de paarden, omdat zij geen verplichte rusturen hebben. Echt bizar!

's avonds lekker pizza gegeten en vroeg naar bed. Wel weer erg gezellig dat iedereen er weer is :) Stephanie heeft de DVD van Grey's anatomy deel 1-3 bij zich, wordt nog leuk ;)